" துன்பங்களைத் தாங்கிக் கொள்வதிலும் பெரு மகிழ்ச்சி கொள்கிறோம். ஏனெனில், துன்பத்தால் மன உறுதியும், மன உறுதியால் தகைமையும், தகைமையால் எதிர்நோக்கும் விளையும் என அறிந்திருக்கிறோம். அந்த எதிர் நோக்கு ஒரு போதும் ஏமாற்றம் தராது; ஏனெனில் நாம் பெற்றுள்ள தூய ஆவியின் வழியாய்க் கடவுளின் அன்பு நம் உள்ளங்களில் பொழியப்பட்டுள்ளது." ரோமர், 5: 3 - 5
நமக்கு பொறுமை தேவை, சோதனையை சகிப்பதின் மூலம் பொறுமையை வளர்த்திக் கொள்கிறோம். விசுவாசமும் நமக்குத் தேவை, நமது தேவைகள் சந்த்டிக்கப்ப்டுவதின் மூலம் விசுவாசத்தைப் பெருக்கிக் கொள்கிறோம்.
நம் எதிர்காலத்தை எதிர் நோக்கத் தேவையானது அனுபவம். நம்மை நெகிழ வைக்கும் தளர்ச்சியிலும், பெலவீனத்திலும், துன்பங்களினூடே கடந்து செல்லும் அனுபவங்களிலும் நம்மைத் திடப்படுத்தும் ஒரே எண்ணம் சிம்மாசனத்தை அடைவோம் என்ற நம்பிக்கையே.
இதில் நாம் கற்றுக்கொள்வது தீமையை எதிர்க்கவும், தீமையை நன்மையினாலே வெல்லவுமே.
